‘ΚΡΕΠΕΣ ΓΛΥΚΕΣ Η ΑΛΜΥΡΕΣ’

ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ;

1 ½ κούπα κοσκινισμένο αλεύρι για όλες τις χρήσεις

¼ κουταλάκι αλάτι

2 κουταλάκια ζάχαρη

3 αβγά

2 κουταλάκια κονιάκ

1 ½ κούπα γάλα

2 κουταλιές λιωμένο βούτυρο

ΠΩΣ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ;

σε μπώλ βάλτε το αλεύρι

ρίξτε τη ζάχαρη και τα αβγά ελαφρά χτυπημένα

προσθέστε το κονιάκ και το γάλα

χτυπήστε με το μίξερ να γίνει πηχτός,λείος χυλός

      βάζετε και το βούτυρο

σκεπάστε και αφήστε το χυλό στο ψυγείο για μία ώρα

ζεστάνετε τον πάτο αντικολλητικού τηγανιού,χωρίς καμια λιπαρή ουσία

με κουτάλα βάζετε από το χυλό να καλυφθεί η επιιφάνεια του τηγανιού

γυρίστε την κρέπα από την άλλη

βάλτε τες την μία πάνω στην άλλη και σκεπάστε με μεμβράνη

διατηρείστε τες στο ψυγείο ή φτιάξτε εκείνη την ώρα τις κρέπες

γεμίζονται με μερέντα,μπανάνα,ξηρούς καρπούς,μαρμελάδα,ινδοκάρυδο,τρούφα

γίνονται και αλμυρές αν τις γεμίσετε με ζαμπόν,τυπί,μανιτάρια…

Χαρούμενα Χριστούγεννα

 

 

Οι μαθητές του 6^ου Λυκείου Καλαμαριάς σας εύχονται χαρούμενα Χριστούγεννα και ο νέος χρόνος να σας βρει με υγεία, αγάπη και  χαρά, ακόμα και σ’αυτές τις δύσκολες μέρες της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Χαρείτε τις μέρες των διακοπών σας και αντλήστε όσο πιο πολύ δύναμη μπορείτε από δραστηριότητες με τα αγαπημένα σας πρόσωπα. Σας καλούμε να προσφέρεται ρουχισμό, τρόφιμα, οτιδήποτε θέλετε και μπορείτε για τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη. Όποιος επιθυμεί να βοηθήσει ας φέρει τα πράγματα στο γραφείο του διευθυντή του σχολείου μας.

...και λίγες κρητικές μαντινάδες για τον καινούριο χρόνο:

-Ο νέος χρόνος που' ρχεται χαρές πολλές να δώσει κι αν ήταν λίγες του παλιού να σου τις συμπληρώσει!

-2012 ευχές έδωσα του Άι Βασίλη, κι ελπίζω πως θα φτάσουνε να πάρετε όλοι οι φίλοι!

-Κρόσια κρατώ του φεγγαριού, του ήλιου ακτίνες παίρνω, για να κεντήσω τις ευχές που σήμερα σου στέλνω!.

-Με την καινούργια τη χρονιά, μόνο χαρές να' ρθούνε κι όλες οι δύσκολες στιγμές με μιας να ξεχαστούνε!. 

-Των αηδονιών παρήγγειλα στην πόρτα σας να' ρθούνε, στο σιγανό κελάηδισμα ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ να πούνε!

 

 

ΠΑΪΔΟΥΣΗ ΘΕΟΔΩΡΑ - ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ ΜΑΡΙΑ-ΜΑΡΙΝΑ

Γράμμα από το 2070

Νερό, τροφή, οξυγόνο, ενέργεια και τόσα άλλα... Ο άνθρωπος χρησιμοποιεί το περιβάλλον με πολλούς τρόπους, βασικής σημασίας για τη ζωή του. Οφείλει να διαφυλάσσει το περιβάλλον του και να το εκμεταλλεύεται με σύνεση: εξαρτάται η υγεία του, ακόμη και η ίδια η επιβίωσή του.

Στις μέρες μας αντιμετωπίζουμε ένα πολύ σοβαρό και μεγάλο πρόβλημα. Ένα πρόβλημα που απειλεί να καταστρέψει την ομορφιά και τη γαλήνη της ζωής μας. Ένα πρόβλημα που γεννήθηκε στη σύγχρονη πολιτισμένη ζωή μας από την πρόοδο μας στην τεχνολογία. Είναι το πρόβλημα της μόλυνσης του περιβάλλοντος. Παρακάτω παρουσιάζεται μια επιστολή από το έτος 2070, όπου μας δείχνει τι θα συμβεί στο μέλλον αν παραμείνουμε άπραγοι.


Είμαστε στο έτος 2070. Είμαι 50 χρονών μα φαίνομαι 85. Έχω πολλά προβλήματα γιατί πίνω πολύ λίγο νερό. Νομίζω πως δε μου μένει πια πολύς καιρός. Σήμερα, είμαι ένας από τους πιο ηλικιωμένους στην κοινωνία που ζω. Θυμάμαι όταν ήμουν 5 χρονών, υπήρχαν πολλά δέντρα στα πάρκα, τα σπίτια είχαν ωραίους κήπους και μπορούσα να είμαι κάτω από το ντουζ περίπου μια ώρα. Τώρα χρησιμοποιούμε πετσέτες με ορυκτέλαιο για να πλυθούμε..

Πριν, όλες οι γυναίκες επιδείκνυαν τα όμορφα μαλλιά τους. Τώρα, πρέπει να ξυρίζουμε το κεφάλι για να το διατηρούμε καθαρό χωρίς να χρησιμοποιούμε νερό. Πριν, ο πατέρας μου έπλενε το αυτοκίνητο με το λάστιχο του ποτίσματος. Σήμερα, απαγορεύεται αυστηρά από το νόμο τέτοια χρήση. Θυμάμαι πως υπήρχαν πολλές διαφημίσεις που έλεγαν ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟ ΝΕΡΟ, αλλά κανείς δεν έδινε προσοχή. Οι άνθρωποι πίστευαν πως το νερό είναι ανεξάντλητο. Σήμερα, όλα τα ποτάμια, τα φράγματα, οι λίμνες και οι υδροφόροι ορίζοντες είναι ανεπανόρθωτα μολυσμένα ή αποξηραμένα. Το τοπίο τριγύρω δεν είναι πια παρά μια απέραντη έρημος. Οι γαστρεντερικές λοιμώξεις, οι δερματοπάθειες και οι κακώσεις του ουροποιητικού είναι οι κυριότερες αιτίες θανάτου. Η βιομηχανία έχει παραλύσει και το ποσοστό ανεργίας είναι δραματικά υψηλό. Τα εργοστάσια αφαλάτωσης θαλασσινού νερού είναι ο κύριος τομέας απασχόλησης. Δίνουν στους εργαζόμενους πόσιμο νερό αντί για μισθό. Οι επιθέσεις για ένα μπιτόνι νερό είναι συνεχείς μέσα στους έρημους δρόμους. Η διατροφή είναι 80% συνθετική.

Πριν, συνιστούσαν να πίνουμε 8 ποτήρια νερό την ημέρα. Σήμερα, δεν μπορώ να πιω παρά μισό ποτήρι. Επειδή δεν μπορούμε να πλύνουμε τα ρούχα μας, τα πετάμε, κάτι που αυξάνει τον όγκο των σκουπιδιών. Ξαναγυρίσαμε στη χρησιμοποίηση των βόθρων όπως τον προηγούμενο αιώνα, επειδή οι υπόνομοι δε δουλεύουν πια εξαιτίας της έλλειψης νερού. 
Οι άνθρωποι είναι αντιμέτωποι με το φόβο: τα σώματά τους είναι ασθενικά, ζαρωμένα από την αφυδάτωση, πληγιασμένα εξαιτίας της υπεριώδους ακτινοβολίας που δε φιλτράρεται πλέον από την ατμόσφαιρα εξαιτίας της τρύπας του όζοντος. Εξαιτίας της ξηροδερμίας, μια νέα γυναίκα 20 χρονών φαίνεται 40. 
Οι επιστήμονες κάνουν έρευνες, αλλά δεν υπάρχει καμιά λύση ορατή. Δεν μπορούμε να κατασκευάσουμε νερό... Το οξυγόνο επίσης έχει μειωθεί εξαιτίας της έλλειψης δέντρων, κάτι το οποίο μειώνει το νοητικό επίπεδο των νέων γενεών.
Η μορφολογία των σπερματοζωαρίων ενός μεγάλου αριθμού ατόμων έχει αλλάξει, κάτι το οποίο επιφέρει πολλές γεννήσεις παιδιών θυμάτων της ανεπάρκειας, των μεταλλάξεων και των δυσμορφιών. Η κυβέρνηση μάς υποχρεώνει να πληρώνουμε για τον αέρα που αναπνέουμε, 137 m3 το άτομο την ημέρα. Αυτοί που δεν μπορούν να πληρώσουν διώχνονται από τις "ζώνες αερισμού", που είναι εξοπλισμένες με γιγάντιους μηχανικούς πνεύμονες που δουλεύουν με ηλιακή ενέργεια.
Ο αέρας δεν είναι πολύ καλής ποιότητας, αλλά τουλάχιστον μπορούμε να αναπνέουμε. Ο μέσος όρος ζωής είναι τα 35 χρόνια. 

Μερικές χώρες πέτυχαν να διαφυλάξουν νησίδες βλάστησης με καθαρό τρεχούμενο νερό. Αυτές οι ζώνες επιβλέπονται πολύ στενά από τον στρατό. Το νερό έγινε ένα είδος σπάνιο, ένας θησαυρός ανεκτίμητος, πολύ περισσότερο από τον χρυσό ή τα διαμάντια. Εδώ όμως, δεν υπάρχουν πια δέντρα γιατί δε βρέχει σχεδόν ποτέ. Και όταν αρχίζει να βρέχει, δεν πέφτει παρά όξινη βροχή. Δεν υπάρχουν πλέον εποχές εξαιτίας των κλιματικών αλλαγών (φαινόμενο του θερμοκηπίου) από τις δραστηριότητες του ανθρώπου του 20ου αιώνα που μόλυναν το περιβάλλον. Και όμως είχαμε προβλέψει ότι έπρεπε να φροντίσουμε το περιβάλλον μας, αλλά κανείς δεν έκανε τίποτα. Όταν η κόρη μου με ρωτάει να της αφηγηθώ πώς ήταν όταν εγώ ήμουν νέος, της διηγούμαι πώς τα δάση ήταν όμορφα. Της μιλάω για τη βροχή, τα λουλούδια, την ευχαρίστηση του να κολυμπάς και να ψαρεύεις στα ποτάμια και τις λίμνες και του να πίνεις όσο νερό θέλεις! Και για την καλή υγεία των ανθρώπων..

Με ρωτάει: - Μπαμπά! Γιατί δεν υπάρχει πια νερό;
Έχω λοιπόν ένα κόμπο στο λαιμό...

Δεν μπορώ να σταματήσω να με θεωρώ ένοχο, γιατί ανήκω στη γενεά που ολοκλήρωσε την καταστροφή του περιβάλλοντος, μη παίρνοντας στα σοβαρά τις αμέτρητες προειδοποιήσεις. Ανήκω στην τελευταία γενεά που θα μπορούσε να αλλάξει την πορεία των πραγμάτων, αλλά αποφάσισε διαφορετικά. Σήμερα τα παιδιά μας το πληρώνουν ακριβά... Ειλικρινά, πιστεύω πως η ζωή πάνω σ' αυτή τη γη δε θα είναι δυνατή από δω και πέρα γιατί η καταστροφή του περιβάλλοντος έφτασε σ' ένα σημείο όπου δεν έχει επιστροφή. Πώς θα ήθελα να γυρίσω πίσω και με κάποιο τρόπο να έκανα να καταλάβει ολόκληρη η ανθρωπότητα... Στη στιγμή εκείνη που μπορούμε ακόμα να κάνουμε κάτι για να σώσουμε τον πλανήτη μας!

TIPS για εξοικονόμηση ενέργειας

• Κλείνουμε τις ηλεκτρικές συσκευές από την κατάσταση stand-by και τις βγάζουμε από την πρίζα όταν δεν τις χρησιμοποιούμε.
• Σβήνουμε τα φώτα όταν βγαίνουμε από το δωμάτιο.
• Μειώνουμε τη χρήση του κλιματιστικού και χρησιμοποιούμε ανεμιστήρες
• Αντικαθιστούμε τους συμβατικούς λαμπτήρες με λάμπες εξοικονόμησης
• ενέργειας.
• Ζεσταίνουμε νερό με ηλιακό θερμοσίφωνα. Όχι με ηλεκτρικό ή πετρέλαιο.
• Περπατάμε, παίρνουμε το ποδήλατο και τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
• Χρησιμοποιούμε τις σκάλες. Όχι το ασανσέρ.
• Θερμομονώνουμε τους τοίχους και την ταράτσα. Φυτεύουμε την ταράτσα
• στην πολυκατοικία.
• Φυτεύουμε δέντρα. Δεν τα κόβουμε.
• Συμμετέχουμε ενεργά στην ανακύκλωση.
• Επιλέγουμε ντόπια προϊόντα που δεν έρχονται από μακριά και έχουν ελάχιστη συσκευασία

ΠΑΪΔΟΥΣΗ ΘΕΟΔΩΡΑ – ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ ΜΑΡΙΑ-ΜΑΡΙΝΑ

Νέοι, τα θύματα της οικονομικής κρίσης

Θύματα της οικονομικής κρίσης είναι πρωτίστως οι νέοι. Σχεδόν όλοι δηλώνουν ότι η ζωή τους έχει επηρεαστεί από την προσφατη κρίση. Σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία το 33% των ηλικιών 15-29 είναι άνεργοι. Η ανεργία πλήττει κυρίως τις γυναίκες, αφού το 38,3% αυτών δεν δουλεύει.


Πολλοί από τους νέους βρίσκουν ως μοναδική λύση την μετανάστευση. Άλλοι επιλέγουν την Ευρώπη γιατί είναι πιο κοντά στην πατρίδα μας και άλλοι την Αυστραλία. Η σημερινή ελληνική μετανάστευση είναι διαφορετική από αυτή της δεκαετίας του 1960. Τότε μετανάστευαν οι εργάτες, ενώ σήμερα φεύγουν οι πτυχιούχοι.

Εκείνοι που μένουν, έχουν ως μοναδική επιλογή να εγκαταλείπουν την ζωή στην πόλη και να επιστέφουν στα χωριά τους, ώστε να ασχοληθούν με την γεωργική εργασία ξεχνώντας μια για πάντα την εύρεση εργασίας πάνω στο αντικείμενο που σπούδασαν.

 Το 2012 θα βρει νέους να επιμένουν στις πλατείες και άλλους να ξεκινάνε μια καινούργια ζωή σε άλλη χώρα του εξωτερικού...

Σαμλίδου Παναγιώτα